viernes, 23 de junio de 2023

Actividade final: Viaxe á Mariña luguesa

 Como cada ano, co alumnado participante nos Clubs de Lectura fixemos unha viaxe que, tendo como fin a lectura e os libros, servise tamén para que a rapazada puidese pasar un día de actividades lúdicas.

Decidimos ir cara o Norte, cara a nosa costa luguesa, na procura de grandes poetas e escritores galegos e en galego, así pois a nosa primeira parada, non podía ser menos, foi en Mondoñedo. Alí, don Félix, custodio da Biblioteca do Seminario de Santa Catalina, amosounos e compartiu con nós a súa sabiduría así como a beleza e antigüidade dos pergaminos e libros, e a historia que se escondía neles. Os rapaces ficaron abraiados e conmocionados ante a perfección da Biblioteca, e deses libros, así como da minuciosidade dos seus autores. 

De alí, marchamos a seguir alimentando o noso espírito coa visita á simpar Igrexa de San Martiño de Mondoñedo. A Catedral máis antiga de España. A nosa guía, cunha linguaxe e asertividade próxima aos rapaces, desentrañoulles os misterios de dito templo, a interpretación e historias que se agochaban neses capiteis e pintura, marabillosos.

Despois de comer e mollar os pes na praia da Rapadoira, continuamos a nosa viaxe na Finca Galea, e alí admirounos a capacidade da natureza: auga e vexetación. Árbores milenarias, retorcidas a xeito de esculturas contemporáneas naturais, fontes máxicas que parecían flotar, e muíños de auga e pedra. 


jueves, 8 de junio de 2023

Poemas para leer antes de leer, de Pedro Mañas

 Os nosos nenos atragóanse coas letras, as sílabas, as palabras.  Non escriben porque non len. E así van


deixando un rastro ensanguentado na batalla contra os libros, os contos, a narrativa en xeral. E xa nin vos falo da poesía, dos versos sublimes que crearon a nosa literatura universal por primeira vez.

Sen embargo, a lectura dos poemas sempre é a máis pracenteira, soa a música, a ritmo, a beleza. Hai que lela a modiño, sen presas, sen reloxio. Ademais, non creades que a poesía é só o sendeiro para o amor, calquera experiencia da vida, dende o nacemento ata a morte, foi cantada e contada, vivida por alguén para o inmediato ou para a eternidade.

É por iso polo que ese libro de Mañas Romero nos entusiasmou. Partindo de que o terror é un xénero que atrae ao alumnado, que non o evitan porque sempre é mellor falar de morte que da vida, experimentaron os sobresaltos que producen risas, fronte a vergoña acalorada do amor e a tenrura.

Nos seus poemas, aparecen Drácula, Frankenstein, el doctor Jekyll e Mister Hayd, El fantasma de Canterville e outros personaxes de terror que nos fascinan. Moi ben por Mañas, non se pode dicir nada máis.


martes, 6 de junio de 2023

THE KING ARTHUR

Summary:

  This book starts in the year 493 in Britain. It’s about the life of King Arthur. When he was born, his father,  King Uther decided that for the security of his son he wouldn’t grow up in the court, instead he was given to a knight and his wife.

  Years later when King Uther died Britain didn’t have a king. Merlín, the magician, said: The man that pulls the Excalibur sword out off the rock will be the new king. Arthur was there with his adoptive father, he tried to pull the sword and he did it, in that moment, he became the king of Britain.

  The first years of Arthur’s reign were difficult.He fought with his enemies, he suffered many attacks…

 If you want to know how this story continues read the book “The King Arthur”.

Review:

  In general, we think that this book is very interesting and the story is intriguing because it’s about the adventures that King Arthur lived.

  Even though it’s not the type of book we like the most, in our opinion, it’s useful for learning English and starting reading in this language.

  It has different activities about the story that you can use to improve your vocabulary and grammar. We like it and we really recommend it.

Por Carla, Ariana,Lucía,Sabela e Libertad  


jueves, 1 de junio de 2023

A sombra cazadora, de Suso de Toro

 A sombra cazadora de Suso de Toro é unha novela para adolescentes que teñen preguntas e están  buscando respostas. Veñen sendo criaturas mergulladas nun mundo onde as pantallas teñen un gran poder de atracción e un espazo onde atopalas para sentir que son aceptados e á vez catalogados polos demais. Partindo desta realidade, o autor da novela, Suso de Toro, recrea un lugar onde o mito e o sobrenatural mestúranse coa ciencia ficción. As pantallas están presentes nesa Imaxe, metáfora do control que recorda ao Gran Irmán da novela 1984 e que, coma Fausto, prefire o poder e o éxito renunciando á virtude.

Un pai que desexa salvar aos seus fillos produce un monstro que toma consciencia de si mesmo, a Imaxe, e convértese nunha ameaza tras dedicarse a espiar o mundo real. Os dous fillos adolescentes levarán sobre os seus ombros o peso da narración, nunha estrutura poliédrica que aporta distintos punto de vista, iso si, ás veces de xeito caótico. 

En definitiva, unha alarma contra os perigos da Tecnoloxía.


lunes, 22 de mayo de 2023

Vivir os libros

 Este venres participamos, co alumnado dos Clubs de Lectura de 2º de ESO e 1º de BAC, na Feira do Libro. Os libreiros, con moita paciencia e empatía, permitiron unha cercanía entre o lector e o os exemplares expostos, respostaron as súas preguntas e aconselláronlles novidades editoriais, temas e formatos. Así a rapazada puido mercar libros para eles, pero tamén elixiron lecturas para que o Centro as mercara e ampliaran os fondos da Biblioteca.

 

Ademais, tanto eles coma nós, puidemos disfrutar da actividade musical,  A historia do rock’n roll en 45 minutos: de Elvis a Nirvana,  de Jacobo de Lope. Todo un éxito¡ 

Ambas artes permitíronnos desfrutar dunha mañá plena de arte e sensibilidade.


lunes, 17 de abril de 2023

Encontro con Emma Pedreira

    

Emma Pedreira, filóloga, poeta e escritora, trouxo “A maleta azul dos libros raros”. Dela saíron libros redondos, panos, barallas, casas, miniaturas… que nos abríron os ollos á posibilidade de contar historias nun sin fin de formatos. 
   Ás veces, non son necesarias as palabras, só a capacidade de ler. Os obxectos poden relatarnos as lembranzas da familia, formas de vida (pensemos nese libro-casa tan marabilloso!) doutras culturas e tempos, épocas de represión, de liberdade, cartas-poesía, de amor… En definitiva, a demostración de que calquera peza, non só os libros, poden conlevar un relato, en moitas ocasións subxectivo. E todo isto metido dentro dunha maleta!
      Moitas grazas, Emma.¡

jueves, 13 de abril de 2023

Os corpos invisibles, de Emma Pedreira


 O libro conta a historia de dúas rapazas totalmente diferentes pero que buscan a liberdade, a existencia e o recoñecemento que a sociedade lles negaba a elas e a todas as súas compañeiras. Unha das rapazas chámase L.C (Loretta Count) que ten 15 anos e traballa nunha fábrica téxtil desde os 8 anos en Londres durante a Revolución Industrial; e a outra chámase Prometea Stoner, unha muller de familia acomodada e propietaria dunha cadeira de rodas motorizada e dunha saúde fráxil.

Ao principio o libro pareceunos algo confuso porque, crees que a autora vai facer unha comparación a vida desas dúas rapazas pero na verdade contache unha historia totalmente diferente. No libro podemos encontrar moitas referencias a otras escritoras que pode ser un pouco confuso se non as captas e se tampouco coñeces a ningunha desas autoras, pero no xeral gustounos o libro.

Por Karla

jueves, 23 de marzo de 2023

El último de la fila, de Juan Mayorga


 Claudio es un estudiante de bachillerato normal. Sentado en su asiento en la última fila, pasa las jornadas escolares sumergido silenciosamente en su mundo interior, hasta que un día Germán, su profesor de lengua y literatura, le manda escribir una redacción. La fascinación que le producirá al docente la redacción del joven conducirá a ambos a un alocado viaje con consecuencias imprevisibles.
La obra se enorgullece de crear una historia interesante e inesperada donde los límites de la realidad y la ficción se desdibujan magistralmente. Sin embargo, la realidad es bien distinta: Si tuviera que elegir una frase para resumir el libro, sin duda sería la siguiente:
"Al entrar en la casa, le llegó el inconfundible olor de la mujer de clase media."
Al igual que la obra, la oración es caótica, un sinsentido de palabras que pretende ser “oscura” y “original”, pero que fracasa en su mediocridad.
La historia da su disparo de salida mostrando como Germán, un profesor de lengua y literatura que siente que las nuevas generaciones carecen de talento alguno queda deslumbrado con la redacción de su alumno Claudio, en la cual el adolescente relata su plan de hacerse amigo de un chico de su clase llamado Rafa bajo el pretexto de ayudarlo en matemáticas para poder entrar en su casa. La mujer de Germán lee la redacción y se extraña por su contenido, advirtiendo a su marido del raro comportamiento de Claudio, pero este ignora a su mujer, convencido de que ha descubierto a un genio en ciernes. Hasta este punto, la historia parece prometedora: la acción acaba de comenzar y engancha al lector.

La historia tomará desde aquí un tinte oscuro, a medida que Claudio escribe más redacciones para satisfacer los ruegos de su profesor, siendo este el momento en el que la calidad de la obra cae dramáticamente. Claudio visita repetidas veces la casa de Rafa (lo que da origen a la anteriormente mencionada frase) y conoce a su familia, sintiendo una inmediata atracción hacia la madre de su “amigo”. La trama, junto con sus múltiples subtramas, seguirá avanzando hasta que en el clímax de la historia el joven bese a la madre de su compañero y Germán, horrorizado, le pida que deje de escribir la historia (atendiendo finalmente a los ruegos de su mujer), petición que Claudio ignora. He aquí cuando el lector se comienza a perder: nada tiene sentido y toda la acción ocurre en un sinfín de escenas sin aparente coherencia. La obra finaliza con la relación entre Claudio y la madre de Rafa terminada y con el descubrimiento por parte de Germán de que Claudio ha encontrado a un nuevo objetivo: su mujer.
Al leer las últimas palabras, el lector solo tiene un pensamiento en la cabeza: ¿Qué acaba de pasar?
La obra tiene múltiples problemas que imposibilitan su disfrute. El hilo de trama principal es interrumpido múltiples veces por diferentes subtramas que pretenden distraer al lector para que este caiga en el enredo de la historia. Sin embargo, la disparidad de los temas tratados y la falta de interconexión entre ellos hace que la historia sea imposible de seguir y que, con el paso de las páginas, esta deje de interesar. Además, el curioso estilo en el que el libro está escrito no ayuda: frases extrañas e incómodas aparecen por doquier en las páginas, sin que estas aporten nada a la trama y mucho menos al aturdido lector.
Por otro lado, la historia en sí es turbia, una amalgama de abuso, desesperación, ambición, allanamiento de morada y algún que otro fetiche. El autor pretende fascinar al lector con temas desagradables en extremo, pero sin un hilo conductor estos aburren más que otra cosa: la trama parece fruto de la mente de un adolescente pretencioso en vez de un dramaturgo reconocido. Los personajes carecen de caracterización estable, cambian de personalidad entre escenas y llegan a ser tan dispares que empatizar con ellos es imposible. Además, pocos tienen un razonamiento lógico. Un ejemplo sería Germán: es muy poco creíble que no sienta el peligro que le acecha y que además lo aliente (el momento en el que el profesor desprecia el trabajo de Claudio diciendo que le falta conflicto, sabiendo que la redacción no es ficción, es cómico en su necedad ¿cómo es posible que el adulto no vea el peligro que supone Claudio para la familia de Rafa?). Todo lo anterior hace que el lector termine divirtiéndose más intentando adivinar qué otra aberración se le ocurrirá al escritor que leyendo la historia.
En conclusión, la obra no tiene la calidad esperable a juzgar por su fama y deja al lector con una sensación de incomodidad e incomprensión. No la recomiendo. Si un posible lector busca una historia de temas delicados tratados de una manera mucho mejor, recomiendo las novelas Un hijo de Alejandro Palomas y La flor de fuego de Alba Quintas Garciandia.
Por Sara, 1º BAC

La obra gana mucho al ser de teatro, lo que le proporciona movimiento, agilidad y entretenimiento. Además atrae fácilmente al lector al presentar ambos puntos de vista de los personajes, el de Claudio, a través de sus escritos, y el de Germán al ser un lector que al igual que nosotros trata de conocer la verdadera intención que esconde Claudio en sus visitas a la casa de Rafael. En cuanto a los demás personajes, estos no están nada caracterizados, ya que la obra presenta solo lo que a Claudio le interesa.

La innovación del autor al presentar la trama en sí, a través de la relación entre profesor-alumno, hace que el lector quiera continuar la lectura hasta finalizarla por completo, y conocer el final que Claudio otorga a su obra, es decir, al propio libro, un final que sin duda deja a los lectores sorprendidos.

Por Olalla, 1º BAC

Retomando el relato dramatizado del protagonista, uno de los aspectos más interesantes de esta obra es lo dudoso que resulta la visión de Claudio. Es por eso que se nos presenta la incógnita de confiar o no en su historia, donde la línea entre la realidad y la ficción es cada vez más difusa. Su psicología también se muestra enigmática y compleja, ya que presenta un marcado gusto por inmiscuirse en vidas ajenas y es obsesivo cuando se trata de una persona que, aunque inalcanzable, le resulta interesante.

En conclusión, este es un libro de lectura ágil pero compleja ya que toca muchos temas y su forma puede resultar confusa, (los cambios entre escenas no están claramente delimitados). En mi opinión personal, no es una obra que recomendaría, ya que me pareció desconcertante e inverosímil.

Por Beatriz, 1º BAC