miércoles, 20 de mayo de 2015

Corredores de sombra, de Agustín Fernández Paz

Ambientada na década dos cincuenta, Corredores de sombra, de Agustín Fernández Paz,  narra a historia do descubrimento dun esqueleto que se atopou enrolado nunha alfombra entre dous tabiques cando se estaba a facer unha obra no pazo dos Soutelo. Non se coñece o cadáver nin os motivos polos cales ten un furado na cabeza, quen o matou ou por que foi emparedado alí hai máis de cincuenta anos.
Así, Clara Soutelo, a protagonista da historia, tratará de desvelar o misterio seguindo unha complexa investigación que lle fará coñecer mellor o pasado da súa familia. Anos despois, sendo xa adulta, será cando se decida a contar toda esta historia.
Así, este libro resultou ter moito éxito entre os rapaces no tocante á historia e non tanto no xeito en que foi redactada que, segundo moitos dos presentes, fíxose aburrida e “pesada” por momentos.
Por outra banda, despertou un interesante debate entre as clases sociais na actualidade. Falouse de xente que na actualidade todavía se sente superior a outra unicamente por aqueles bens materiais que posúe, algo que moitos dos presentes comprenderon e co que se sentiron identificados, mentres que a outros os sorprendeu de cheo e recoñeceron que endexamais se deran de conta de que houbese esa clara discriminación social.
Moitos tamén chegaron á conclusión de que o gusto e amor pola lectura non vén dado tanto pola túa condición social senón polo que che ensinan de cativo, admitindo que a maioría deles len porque cando eran nenos alguén se adicaba a contarlles contos ou lerlles historias, e todos acabaron concluíndo coa importancia da defensa da idea “pan e libros”: alimentarse e culturizarse, xa que só así teremos un bo futuro.

Ainhoa (1º BAC)

lunes, 18 de mayo de 2015

La puerta, de Magda Szabó

“El mundo se divide en dos clases de personas: los que barren y los que no”
La que barre es una de las protagonistas de la novela- Emerenc-, la que no barre es la otra protagonista, la escritora, Magda. Esta necesita una mujer que realice las tareas del hogar. Y aquí se entabla su conocimiento y su profunda relación que durará durante 20 años en Hungría. A lo largo de las páginas vamos conociendo cómo evoluciona la vida de ambos personajes y las intrincadas relaciones emocionales que se establecen entre ambas. Porque Emerenc no es una asistenta al uso, pues es ella la que decide los tiempos, sus ausencias, sus regresos,  los cuidados que prodiga al matrimonio en sus peores momentos, sus críticas al mundo que su ama representa y que ella ni entiende ni comparte. Es más, como lectoras nos resulta extraña esa relación de amor-odio, de dependencia, de omnipresencia, de hermetismo e , incluso, en ocasiones de desprecio. En suma, dos mujeres que se quieren pero cada una a su  manera.
Y mientras estamos absorbidos por ellas, por esta novela se van desgranando diversos temas: la religión, el derecho a morir dignamente, la familia, el verdadero valor de la amistad, las secuelas de la guerra,…
En fin, que como no podía ser de otra manera, en la reunión hubo un duro debate a favor y en contra de Emerenc, quizá porque durante nuestras lecturas ella dejó de ser un personaje para convertirse en una persona de carne y hueso, lo que da mucho más valor a la novela, porque alguna de las tertulianas afirmaba no podría soportar a esa mujer, lo que resulta como menos extraño, pues esa mujer es un personaje.
Y a estas alturas alguno se estará preguntando a qué viene ese título, La puerta, podría desvelarlo pero no lo haré. Si has llegado hasta aquí, te animo a ti, lector/-a, a que te hagas con el libro y que descubras por ti mismo/-a qué se esconde detrás de esa puerta.

Existe versión cinematográfica:

lunes, 4 de mayo de 2015

La sorpresa de los números, de A. Cesaroli

O libro cóntanos as intrigas que lle xorden a Fío, o pequeno protagonista do relato, que coas súas tolas ganas de aprender, espera con impaciencia que o seu avó veña á súa casa durante as vacacións de verán para que lle responda a todas as dúbidas e preguntas que ten sobre as matématicas. Fanse inseparables e cóntanse os seus segredos. O avó ensínalle de todo, sempre con paciencia e boa vontade, para que, despois, sexa listo e intelixente: desde a probabilidade de que che toque a lotaría, até a forma de contar bacterias utilizando potencias, a cantidade de pastelitos que pode comer a túa veciña, ou mesmo, como xurdiu o tan destacado xogo do xadrez, pódese aprender lendo este libro. O libro, sinceramente, gustoume, porque demostra que se prestas atención ao mundo que che rodea, podes atopar moitísimas relacións coas matemáticas, e tamén que non son tan aburridas como a xente pensa.
 Por Daniel, 3º ESO