martes, 23 de mayo de 2017

Los crímenes de Oxford

"Os crimes de Oxford" é un libro de misterio e crime. Narra a historia dun mozo matemático que viaxa a Inglaterra para realizar un traballo de investigación, alóxase en casa dunha amable señora maior e a súa fermosa neta Beth. Un día de súpeto, ao chegar a casa descobre que a señora está morta e que non foi unha morte natural. Xunto ao matemático Sheldon decide investigar o caso xa que xunto ao corpo atopa un símbolo; a esta morte sucédenlle outras, todas elas acompañadas de símbolos e estrañas condicións. Os protagonistas deberán unir as características comúns que presentan as mortes e seguir as pistas para atopar ao asasino e tratar de salvar á próxima vítima. Con todo, non será fácil xa que hai moitos sospeitosos. 
Este libro foi un dos favoritos dos membros do club de lectura de matemáticas de 3ºB, ademais de aprender teorías e datos sobre as matemáticas é un libro cheo de misterios, polo que todo o mundo trata de pescudar quen é o asasino e cal é o sentido da serie de símbolos. Non só enfócase en matemáticas e misterio senón que tamén trata de amor, dor, paixón e relacións de amizade e rancor. 
Por Alba Piñeiro López, 3ºESO-B

lunes, 22 de mayo de 2017

El laberinto de la rosa

A autora desta novela, Titania Hardie (Sidney, Australia) é unha exitosa escritora de libros fantásticos e infantís. Graduada en Psicoloxía e Literatura, é experta en esoterismo e numeroloxía. O labirinto da rosa é a súa primeira novela.
 Italia, século XVII. Ante a súa inminente execución, o exitoso matématico e astrólogo inglés John Dee decide esconder os documentos nos que traballou toda a súa vida, convencido de que o mundo non está preparado para aceptar as súas avanzadas ideas. 
Inglaterra, 2003. A poucos días da súa morte, Diana, última herdeira e gardiá do segredo de Dee, vese obrigada a elixir o destinatario de tan singular legado. Finalmente, decídese polo seu fillo menor, Will, que, intrigado pola pequena chave de prata e o vello pergamiño que lle foron legados, emprende unha viaxe por toda Europa en busca de respostas. Paralelalemente, Lucy King, unha moza australiana, pasa os seus días nun hospital de Londres, á espera dun transplante de corazón que ha de salvarlle a vida. Por un capricho do azar ou quizais por algo máis profundo, a súa vida e o seu destino quedarán inevitablemente unidos ao de Will e verase tamén inmersa na procura do misterioso legado. Con todo, non están sós nesta procura; as ideas do matemático atraen tamén a un grupo de fanáticos que non dubidarán en utilizar todas as malas artes ao seu alcance para facerse cuns documentos que, sen dúbida, cambiarán a percepción do mundo. 
 O labirinto da rosa é, sen dúbida, unha novela especial e podemos dicir que inclasificable. A medio camiño entre a novela negra, de intriga e, mesmo, romántica; fainos reflexionar sobre a obsesión do ser humano por atopar a verdade. Desenvólvese a través de dúas liñas temporais paralelas e quizais grazas a iso e aos seus xiros argumentais, é unha novela que logra atraparnos desde as primeiras liñas.  Por Alba Rois González, 2º de BAC

jueves, 18 de mayo de 2017

TRAIN KIDS de DIRK REINHARDT

O último libro do club de lectura por este curso, foi unha historia que en xeral se nos fixo pesada de ler, e que é narrada por Miguel, un neno que vai en busca da súa nai que fai tres anos déixoos a el e á súa irmá para irse a EE.UU. a traballar. 
 O libro, a pesares da lentitude narrativa, conta, en opinión da maioría, unha historia moi interesante e que a maioría de nós descoñecíamos, os trens que cruzan, de México a EEUU cargados de migrantes clandestinos. A maioría, como Miguel, son nenos e nenas, non só de México senón tamén doutros países de Centroamérica que foxen da miseria, da guerra, ou tentan reunirse coas súas nais ou os seus pais que marcharon na procura dunha mellor vida para os fillos. En moitas ocasións, estes nenos e nenas, e iso impactounos moito, caen en mans das mafias de drogas, armas, sexo… É dicir, é unha viaxe de supervivencia. 
 Na reunión, puxemos en relación a situación destes nenos coa dos adolescentes e raparigos que se xogan a vida en pateras para entrar dentro das fronteiras europeas.

Por Abraham Pena Vila, 4º ESO 

 Cada día chegan as fronteiras europeas moitos nenos sen familia, logo dunha viaxe de supervivencia dende África ou o Próximo Oriente, exactamente como o protagonista de Train Kids, Miguel. En ocasións tendemos a parapetarnos tras un muro, sen querer ver o que é a dura realidade de moitas persoas. Pero só falta que reaccionemos para que as cousas cambien.


jueves, 11 de mayo de 2017

EUROPA EXPRESS, de Andrea Maceiras

Tras atopar unha postal de Bergen (Noruega) na que aparecía unha situación que lle chamou a atención, (pois aparecía el cos seus amigos) Nico decide investigar a desgracia que ocorreu tras aqueles días de viaxe por Europa no Interraíl, para celebrar a fin do Bacharelato. Así, reúne a todos os seus amigos: Aroa, Mía, Piero, Óscar e Beatriz tras moitos anos para falar do ocorrido. Tamén está Xacobe, pois aínda que non presente fisicamente, os acontecementos daquel verán de xuventude non se entenderían sen el.. Quen diría que unha simple postal podería cambiar as súas vidas!
  Europa Express de Andrea Maceiras, foi o último libro que por este curso limos no Club, e esta historia resultounos moi interesante, pois trata temas como o amor, a madurez, a amizade, o engano…, temas bastante delicados pero dos que nunca está mal falar, e sobre os que o libro nos empuxou a reflexionar. Ademais, o final non foi totalmente inesperado: as veces as traxedias ocorren polo máis mínimo error e os máis grandes segredos poden magnificarse e impedir a un ser feliz.
Por  Celia Veiga, 3º ESO

domingo, 7 de mayo de 2017

Xa non estou aquí, de Iria Misa

Convence a obra de Iria Misa, sabe de que fala. É docente e nótaselle. Coñece aos adolescentes, e aos país, e aos profes. Na súa novela recorre á inseguridade, á necesidade, á falta de tempo para falar…e escoitar, non deixa títere con cabeza.
 Aos meus lectores da ESO, cáseque todas nenas, doéulles: sentíanse identificadas. Pero non tanto como vítimas - de ida e volta - senón como fillas, como amigas, como seres humanos. “Hai xente que ten problemas”, dicían, ou “non sei por que lles gusta meterse en líos”, ou “por que non queren ser normais”. A normalidade ou a falta dela, escolle. Trátase diso? Para máis tarde recuar, analizar cada situación por separado, recoñecer que cada persoa é un mundo e as súas circunstancias.
 Falamos moito da busca de identidade na adolescencia, do recoñecemento por parte dos demais, da soidade e da falta de entendemento entre os dous bandos en liz: os novos e os vellos. Con todo, recoñecían o esaxerado dalgúns comportamentos, por unha parte e por outra, o tira e afrouxa, a farsa do quid pro quo: estes rapaces hedonistas con e contra eses adultos ausentes.
 Chamoume a atención que case tod@s coñecían a existencia dese novo xogo mortal, a balea azul, nada como andar no fío da navalla para sentirse vivos. Como na novela de Misa, vanse propoñendo distintas probas que hai que superar, ata chegar á definitiva, o suicidio, unha aniquilación en diferido a pagar en cómodas cotas mensuais. Hai que velo para crelo. Algunas nenas estaban case asustadas, os demais explicábanllo. Non sería mellor, e concluínte, que estas cousas se falasen na casa, e que non tivesen os nenos que enterarse por unha profe, ou peor, polos seus compañeiros, que quizais non dispoñen de información veraz e aló se nos podía ir todo?
 Pais e nais, definitivamente, aquilo do sentidiño dos vellos debería estar máis de moda ca nunca.